 |
 |
Ear-openers
Ear-opener: een mens kan zoveel verliezen…
Als vrijwilliger bij de Luisterlijn spreek ik soms ook mensen die iets verloren zijn. Bij verlies denken we meestal het eerst aan het overlijden van een partner of een geliefde, of zelfs het verlies van een kind — een onvoorstelbare pijn. Maar wat mij opvalt, is dat mensen met dit soort verlies vaak vertellen dat ze de steun en het begrip van hun omgeving na verloop van tijd wegvallen. Het blijkt vaak een eenzaam gebeuren om met zo’n groot verlies verder te leven.
Ear-opener: Hoe moeilijker een gesprek, hoe meer je luisterend oor overblijft…
Vrijwilligers bij de Luisterlijn krijgen prachtige levensverhalen te horen. Dat vraagt een grote mate van flexibiliteit, want zij weten immers nooit wie ze aan de andere kant van de lijn treffen. Oprechte interesse in mensen maakt dat ze op zoek gaan naar de persoon achter het verhaal. Ze lopen een stukje mee op het levenspad van de ander. Steun, begrip of een compliment is wat ze graag aan iemand mee willen geven. Ze zijn even aanwezig in het proces van iemand. Het doel hoeft niet in zicht te zijn.
Ear-opener: Telt het voor jou
Jarenlang (11 jaar om precies te zijn) ben ik vrijwilliger geweest bij de Luisterlijn voordat ik trainer werd op de locatie Nijmegen. In deze 11 jaar heb ik geleerd om zo goed mogelijk te luisteren naar onze gesprekspartners. Om met volle aandacht aan te sluiten bij datgene wat de beller of chatter belangrijk vindt om te delen.
Ear-opener: een blij momentje doet veel
Al fietsend door de polder, kwam een vrouw mij tegemoet op de fiets met een kinderzitje voorop. In het kinderzitje zat een klein mensje. Ik vermoed dat het haar zoontje was. Voordat wij elkaar passeerden, zwaaide het jongetje uitbundig naar mij. Hij werd hierbij gestimuleerd door zijn moeder. Spontaan verscheen er een glimlach op mijn gezicht en natuurlijk zwaaide ik ook terug. Verder fietsend, genoot ik na van dit moment. Voor mij een blij momentje op deze morgen.
Ear-opener: ga de ontmoeting aan, ook na een eerste oordeel
Haar telefoondienst bij de Luisterlijn was net begonnen. Na haar eerste warme opening had de beller aan de andere kant van de lijn meteen gezegd; ‘Een gesprek met u gaat niets worden, dat weet ik zo al’.
Tja, daar zit je dan als vrijwilliger van de Luisterlijn. Vier uur van je tijd per week besteed je aan de telefoon om gesprekken te voeren, anoniem en van mens tot mens. Je stelt je open, weet nooit wie je aan de lijn krijgt. Doet het werk met hart en ziel. Voert de mooiste gesprekken van de wereld maar krijgt soms evengoed ook wonderlijke reacties. Zoals deze.
En dan? Dan komt het eropaan. Hoe incasseer je zoiets?
Ear-opener: alledaagse kleine interacties hebben wel degelijk effect
Een glimlach van een voorbijganger op straat, een praatje met een vreemde tijdens het wachten op de bus of een helpende hand als je ketting van je fiets valt. Het zijn kleine alledaagse interacties waar je normaal niet te lang bij stil staat. Toch hebben al die kleine momenten een groter effect. Deze interacties met vreemden of vage bekenden blijken een positief effect te hebben op hoe we in ons vel zitten.
Ear-opener: omgaan met dilemma's
Veel mensen lopen in hun leven tegen dilemma’s aan. Welke keuze zal ik maken? Zal ik iets wel of niet doen? Wat betekent het als ik toch blijf doen wat ik altijd al deed? Of wordt de last die ik ergens van heb dan misschien nog groter? Maar ja als ik verandering overweeg is dat natuurlijk geen garantie dat alles beter wordt.
Ear-opener: de manier waarop je zit heeft invloed
Ik loop de kamer in en ik zie aan de houding van de vrijwilliger, dat hij een goed gesprek voert. Hij zit onderuit, ontspannen met de headset op zijn hoofd en zijn benen op tafel. Dit is niet de houding die je wil zien bij iemand die werkt voor de klantenservice van een telecomaanbieder. Maar bij de Luisterlijn is dit precies de houding die we mooi vinden.
Ear-opener: waarom zeggen dat je het begrijpt helemaal niet begripvol is
Iemand vertelt jou over een persoonlijke ervaring en stelt zich daarbij kwetsbaar op. En jij zegt dat je het begrijpt. Wat zeg je dan eigenlijk? Of beter, wat zeg je dan eigenlijk niet?
Ear-opener: een warm contact aan het einde van het jaar
Oud en nieuw staat voor de deur. En dat betekent voor veel mensen tijd doorbrengen met vrienden en familie. Hoe zorg je ervoor dat er verbinding ontstaat?
Ear-opener: Een sleutel tot luistersucces
Tijdens de afgelopen vrijwilligersdag van de Luisterlijn zat ik te luisteren naar spreker en filosoof Lammert Kamphuis. Toen hij het onderwerp ‘geweldloos communiceren’ aansneed, bedacht ik mij direct: “Oh, doe ik dit wel?”. Het directe besef kwam bij mijzelf dat ik dit niet (altijd) doe. ‘Goh’… dacht ik.
Ear-opener: Iets kleins kan tot iets groots leiden
“Lekker tempo”, zei iemand die mij passeerde op het fietspad, kijkend naar mijn fiets. Het was inderdaad behoorlijk trappen, zonder ondersteuning, met een stevige tegenwind. En het lukte mij inderdaad een goed tempo aan te houden. Daar was ik tevreden over en helemaal leuk wanneer iemand dit ook nog opmerkt en uitspreekt.