![]() |
![]() |
We maken het allemaal weleens mee. Je vertelt over wat je bezighoudt, hebt meegemaakt of hoe je je voelt en de ander reageert met ‘O, dat heb ik ook meegemaakt’, ‘O, dat herken ik ook’, etc. Vervolgens neemt de ander het gesprek over en krijg je niet de kans om verder te vertellen. Andersom gebeurt dit vast ook. En dat is niet zo gek, want we praten het liefst over onszelf.
“Het gaat niet goed met me, het is echt mis. Ik ben erg ziek en word niet meer beter. Morgen ga ik.”
“Ik zou je graag nog even willen zien, kunnen we even videobellen?”
“Nee, dat gaat niet meer lukken, ik kan dat niet meer aan.”
En zo heb ik het laatste gesprek met een dierbare. Ik zit in Italië en kan niet naar huis. Ik zou haar zo graag nog even zien, haar nog even vasthouden, haar gedag zeggen, maar het kan niet. Na vijf minuten hangen we op met: ‘het ga je goed, wie weet zien we elkaar nog ergens….’ Ik zou er zo graag nog even zijn, maar het kan niet. Ik hang op en staar een tijdje voor me uit en voel de tranen over mijn wangen rollen. Ik voel me machteloos.
In menig training hoor je vaak: “Luister zonder oordeel.” Ook binnen de Luisterlijn is dit een belangrijk uitgangspunt. Tegelijkertijd denk ik regelmatig: “Oordeelloos luisteren is een illusie.”
Onze menselijke reacties zitten vol oordelen. Denk aan zinnen als: “Wat vervelend… wat naar voor je… wat lastig… wat doe je dat goed…” Allemaal uitdrukkingen waarin (positieve of negatieve) oordelen doorklinken. We leren vaak meer te communiceren vanuit oordelen dan vanuit gevoelens of behoeften.
Een gesprek beginnen is niet altijd makkelijk, zeker niet als je je eenzaam voelt. Bij de Luisterlijn luisteren we dagelijks naar mensen die behoefte hebben aan contact, hun gedachten willen ordenen of gewoon even hun hart willen luchten. Een écht gesprek kan een groot verschil maken!
Sterre, een van onze vrijwilligers, deelt in een open gesprek met LINDA.meiden vijf praktische tips die helpen om gemakkelijke contact te maken en beter te luisteren. Benieuwd welke dit zijn?
Wat doe je als een gesprek ineens kantelt? Je zit nog in een ontspannen koffiemoment als de toon plots omslaat. Iemand uit scherpe uitspraken waar jij je absoluut niet in kunt vinden. Ga je in discussie? Houd je je stil? Of is er een derde weg? In dit artikel deelt Pauline Seebregts, trainer bij de Luisterlijn, een persoonlijke ervaring én die van een vrijwilliger die worstelde met dit soort lastige gesprekken. Over hoe luisteren soms meer verandert dan overtuigen ooit kan.
En dan begint er, na een prachtige training, weer een nieuwe groep enthousiaste vrijwilligers. Ze hebben zich volledig ingezet tijdens de training en nieuwe vaardigheden aangeleerd.
Daar gaat deze ear-opener over: hoe het voelt om nieuwe luistervaardigheden aan te leren. Een veelgehoorde reflectie is: "Dit gesprek voelde voor mij heel kunstmatig, heel onnatuurlijk." Of: "Zonder deze technieken voelen mijn gesprekken meer eigen."
Luisteren is meer dan alleen horen. Het vraagt om continu aanpassen in toon en energie. Je stemt af op de spreker en diens verwachtingen. Ook als die verwachtingen niet zo expliciet worden uitgesproken. Wat hoor je tussen de regels door? Hoe geef je daar woorden aan? En minstens zo belangrijk: hoe bewaak je je eigen grenzen als iemand daar (al is het maar een beetje) overheen gaat?
Een blauwe lucht met een koud zonnetje, mijn adem puft wolkjes terwijl ik naar het station fiets. Strakke planning vandaag! Ik weet precies wat ik ga doen en ik heb er zin in.Een slagboom bij het spoor gooit roet in het eten en ik moet wachten. Er komt iemand naast me staan. Ik herken haar. “Hey, hallo!” groet ik vrolijk. Ik spreek haar niet zo vaak, een paar keer per jaar. Genoeg om in grote lijnen te weten hoe het gaat maar we gaan niet bij elkaar op verjaardag. Ze knikt terug en kijkt ernstig. Ik vraag gedachteloos hoe het met haar gaat, terwijl de slagbomen klingelen voor trein nummer 2. “Hoe gaat het?”
Tijdens de feestdagen komen veel mensen samen, maar voor sommigen is dit een tijd waarin eenzaamheid of verdriet juist extra voelbaar is. Misschien omdat ze alleen zijn of iemand missen die belangrijk voor hen was. Een luisterend oor kan dan een wereld van verschil maken.
In de nieuwe podcast ‘Over Luisteren Gesproken’ gaat Joep van Leeuwen in gesprek met trainer Melanie Van Hoeve over de verschillende manieren van luisteren. Ze bespreken de rol van communicatie en hoe luisteren bijdraagt aan diepere verbindingen en meer begrip. Dit is een boeiende podcast voor iedereen die zijn luistervaardigheden wil verbeteren en effectievere gesprekken wil voeren.
Jaarlijks trainen en begeleiden trainers van de Luisterlijn honderden vrijwilligers in hun luister- en gespreksvaardigheden. Zij delen hun kennis en (persoonlijke) ervaringen graag om jou en anderen te inspireren beter te leren luisteren. Dit is een bijdrage van Melanie (trainer bij de Luisterlijn in Amsterdam)
Als vrijwilliger bij de Luisterlijn spreek ik soms ook mensen die iets verloren zijn. Bij verlies denken we meestal het eerst aan het overlijden van een partner of een geliefde, of zelfs het verlies van een kind — een onvoorstelbare pijn. Maar wat mij opvalt, is dat mensen met dit soort verlies vaak vertellen dat ze de steun en het begrip van hun omgeving na verloop van tijd wegvallen. Het blijkt vaak een eenzaam gebeuren om met zo’n groot verlies verder te leven.
Vrijwilligers bij de Luisterlijn krijgen prachtige levensverhalen te horen. Dat vraagt een grote mate van flexibiliteit, want zij weten immers nooit wie ze aan de andere kant van de lijn treffen. Oprechte interesse in mensen maakt dat ze op zoek gaan naar de persoon achter het verhaal. Ze lopen een stukje mee op het levenspad van de ander. Steun, begrip of een compliment is wat ze graag aan iemand mee willen geven. Ze zijn even aanwezig in het proces van iemand. Het doel hoeft niet in zicht te zijn.
![]() |
![]() |