Ear-openers

Iemand vertelt jou over een persoonlijke ervaring en stelt zich daarbij kwetsbaar op. En jij zegt dat je het begrijpt. Wat zeg je dan eigenlijk? Of beter, wat zeg je dan eigenlijk niet?

Oud en nieuw staat voor de deur. En dat betekent voor veel mensen tijd doorbrengen met vrienden en familie. Hoe zorg je ervoor dat er verbinding ontstaat?

Tijdens de afgelopen vrijwilligersdag van de Luisterlijn zat ik te luisteren naar spreker en filosoof Lammert Kamphuis. Toen hij het onderwerp ‘geweldloos communiceren’ aansneed, bedacht ik mij direct: “Oh, doe ik dit wel?”. Het directe besef kwam bij mijzelf dat ik dit niet (altijd) doe. ‘Goh’… dacht ik.

“Lekker tempo”, zei iemand die mij passeerde op het fietspad, kijkend naar mijn fiets. Het was inderdaad behoorlijk trappen, zonder ondersteuning, met een stevige tegenwind. En het lukte mij inderdaad een goed tempo aan te houden. Daar was ik tevreden over en helemaal leuk wanneer iemand dit ook nog opmerkt en uitspreekt.