Een onderwerp dat tijdens trainingen regelmatig aan bod komt. Want het heeft nogal een ander effect op het gesprek. Wat is dan precies het verschil vraag je je misschien af. Trainer Melanie legt dat graag uit aan de hand van een gesprek dat ze met haar buurvrouw van 93 voerde.

Op donderdag 8 september was het dan eindelijk zover: de landelijke vrijwilligersdag van de Luisterlijn. Vrijwilligers van alle locaties uit het hele land konden elkaar ontmoeten in de Werkspoor Kathedraal in Utrecht. We kijken terug op een geslaagde dag: vol ontmoeting, inspiratie en gezelligheid. 

Regelmatig ontvangen we bij de Luisterlijn vragen als: biedt de Luisterlijn hulpverlening? Merken jullie dat het drukker is door wachttijden in de GGZ en nog veel meer? Elke maand leggen we een vraag voor aan Hellen den Hoedt, trainer bij de Luisterlijn. Vraag van deze maand: op verschillende sites staat dat de Luisterlijn een telefonische hulpdienst is. Is de Luisterlijn een zorg- of hulpverlener?

Als trainer van de Luisterlijn maak ik heel veel gebruik van het gedachtegoed van Harry van de Pol, iemand met een passie voor warm luisteren. Van hem leerden we dat luisteren in de basis niet bestaat uit vragen stellen, maar uit het geven van erkenning. Hij geeft luisteraars drie belangrijke vragen mee om over na te denken, terwijl je naar iemand luistert.

Herken je dit? Je bent in gesprek met iemand die boos, gefrustreerd, bang of verdrietig is. Je probeert te luisteren, maar je emotie neemt het over en voor je het weet voer je een dialoog in je hoofd. “Wat moet ik nu doen? Dit is zooo lastig! Hoe kom ik hier uit?” Je gaat zo op in je eigen gedachten dat je het contact met de ander én jezelf verliest... 

Nieuwe vrijwilligers hard nodig.

Het aantal gesprekken dat vrijwilligers bij de Luisterlijn voeren blijft onverminderd hoog. In 2021 werden er maar liefst 354.352 oproepen beantwoord. Dat zijn er iets minder dan het jaar ervoor, meldt de Luisterlijn. Volgens de organisatie, die het hele jaar door, 24 uur per dag emotionele ondersteuning biedt, komt dit voornamelijk door zwaardere en langere gesprekken. Zo wordt er vooral contact opgenomen bij verdriet, eenzaamheid of zorgen. De Luisterlijn zoekt dan ook dringend nieuwe vrijwilligers om te voorzien in een grote maatschappelijke behoefte.  

Meehuilen en meepraten kan soms echt fijn zijn voor de ander. En soms ook niet. In deze ear-opener staan we hierbij stil aan de hand van een persoonlijk voorbeeld. 

Heb je weleens via de telefoon, via de mail, of via chat contact gehad met de Luisterlijn? Wat vond je daarvan? Hoe heb je dat ervaren? Je kunt dat laten weten door anoniem een vragenlijst in te vullen. Het helpt ons als zoveel mogelijk mensen dit doen.

‘Vrijwilligers kunnen met luisterend oor niet voldoen aan hulpverleningsbehoefte’

De Luisterlijn maakt zich grote zorgen om de (voorgenomen) sluiting van GGZ-afdelingen. De verwachting is dat daarmee de druk toeneemt en meer mensen in psychische nood zich tot de Luisterlijn zullen richten. Daar bieden getrainde vrijwilligers 24/7 weliswaar een luisterend oor aan iedereen die dat nodig heeft, maar het risico bestaat dat mensen niet de GGZ-hulp krijgen die zij nodig hebben, en dat daarmee hun psychische klachten verergeren.  

Twintig jaar geleden overleed mijn broer aan suïcide. Afgelopen week heb ik dit voor het eerst vertelt aan mijn achttienjarige zoon. Hij gaf aan dat hij nooit vragen hierover had durven stellen, omdat hij bang was dat dit pijnlijk, kwetsend of ongepast zou zijn. Ik heb altijd gedacht dat hij geen interesse had in mijn broer en diens vroege overlijden, vertelt trainer Yvon. "En ja, ondanks mijn werkervaring vul ook ik weleens iets in voor een ander."