DAG EN NACHT EEN LUISTEREND OOR

DAG EN NACHT

EEN LUISTEREND OOR

Ineke, vrijwilliger bij de extra lijn in coronatijd

'Het ene gesprek kun je makkelijker van je afzetten dan het andere.'

Ineke (56) uit Leeuwarden is een van de vrijwilligers die de Coronapraatlijn beantwoordt, een tijdelijk extra telefoonlijn bij de LuisterlijnVanwege lichamelijke klachten, werkt ze al een tijdje niet meer. Toen ze een televisiespotje over de Luisterlijn voorbij zag komen bij Omroep MAX, dacht ze direct: ‘dat is iets voor mij’. Ze volgde de training en ging aan de slag.

“Het ‘zorgen’ voor de medemens zit er bij mij van jongs af aan al in. Ik heb altijd in de zorg gewerkt, omdat ik er graag voor anderen wil zijn. Mensen vertellen vaak al snel hun hele levensverhaal aan mij. Ik vind het fijn om te luisteren, omdat ik weet hoe belangrijk het is om iemand te hebben die je begrijpt en (eventueel) met je meedenkt. Dat je even je hart kunt luchten zonder dat je veroordeeld of beoordeeld wordt."

Als het donker is…
“Ik begin meestal ’s avonds om een uurtje of 21.00/22.00 tot een uur of 01.00 in de nacht. Het lijkt wel of wanneer het donker is, dat mensen zich nog meer alleen voelen. Dan slaat die eenzaamheid toe. Ze kunnen niet slapen of liggen te malen in bed. Ik hoor vaak dat mensen het gevoel hebben dat ze er alleen voor staan. Als ik dan laat weten dat ik er voor ze ben, is dat vaak al een hele geruststelling. Soms zeg ik: als je nu bij mij was geweest, had ik je een knuffel gegeven. Er gewoon even zijn voor een ander met een luisterend oor is belangrijk. En dat maakt de Luisterlijn ook zo waardevol."

‘Stille’ eenzaamheid
Het ene gesprek kun je makkelijker van je afzetten dan het andere. Wat mij het meest raakt in gesprekken is de ‘stille’ eenzaamheid’ van vooral oude(re) mensen. Een gesprek dat me het meest bijgebleven is, was met een psycholoog en levenscoach die zelf niet wist of hij op ‘deze manier’ zijn volgende verjaardag nog wel wilde halen.”

Geen schouderklopjes
Ik hoef absoluut geen schouderklopjes. Het is al heel fijn om te horen ‘mevrouw, ik ben zo opgelucht. U heeft me een andere kijk op dingen gegeven’. Ik vind het fijn als ik een gesprek kan afronden in de wetenschap dat ik een ander tevreden of gerust heb gesteld of zelfs blij heb gemaakt. Daar haal ik voldoening uit.