Alles

Als trainer van de Luisterlijn maak ik heel veel gebruik van het gedachtegoed van Harry van de Pol, iemand met een passie voor warm luisteren. Van hem leerden we dat luisteren in de basis niet bestaat uit vragen stellen, maar uit het geven van erkenning. Hij geeft luisteraars drie belangrijke vragen mee om over na te denken, terwijl je naar iemand luistert.

1. Wat zegt iemand nu eigenlijk?
2. Hoe moet dat zijn voor hem of haar?
3. Wat heeft iemand nu nodig?

Met een vriendin zat ik laatst op een terras. Ze vertelde en vertelde maar. De spanning was hoog opgelopen. Haar man was al weer weg, de man die zo nu en dan voor de bijl ging en niet dan anders kon dan zijn verslaving achterna te gaan. Dat kon een dag duren, maar soms duurde het ook drie dagen voor hij weer boven water kwam. Maar nu was het erger dan anders, ze wist niet precies waarom.

Tegenstrijdige gevoelens van wanhoop dat haar dit zo maar overkomt, de hel niet te weten waar hij uithangt naast de druk vanuit haar omgeving om hem te dwingen een keuze te maken. Maar het meest aan haar vrat hoe ze zelf op een dun koordje liep en er zo maar af zou kunnen vallen. Dan zou ze hem verwijten gaan maken, hem verrot schelden en hem er uit zetten. Tot we het ineens allebei zagen: hij kan hier niets aan doen. Het is de verslaving die hem in zijn greep heeft. Niemand is erbij gebaat als zij de boel op scherp gaat zetten.

Als hij haar laat weten dat hij weer voor de bijl gaat, zegt hij eigenlijk dat hij zich niet kan weren tegen de druk van de verslaving, dat hij het niet kan weerstaan, dat het groter is dan hij. We vroegen ons hardop af hoe het moest zijn om hem te zijn, te merken dat je voor de bijl gaat, dit niet kunnen weerstaan, de schaamte naar haar en de familie, zijn schuldgevoel, zijn voornemens, zijn hoop, zijn teleurstelling in zichzelf. Door ons dit af te vragen, bloeide mijn vriendin op. Ik zag hoe ze zich verzamelde en zich voornam om zelf staande te blijven en goed voor zichzelf te zullen zorgen nu hij er niet was. Het was niet alleen belangrijk voor haar maar ook voor de man aan haar zijde, die nu zo in nood was en van wie ze zielsveel houdt. Ze kon voelen dat haar pijn niet ernstiger was dan de zijne. Hier zag ze haar ‘taak’ van liefhebben.

Jaarlijks trainen en begeleiden trainers van de Luisterlijn honderden vrijwilligers in hun luister- en gespreksvaardigheden. Zij delen hun kennis en ervaringen graag om jou en anderen te inspireren beter te leren luisteren. Dit is een bijdrage van Maria Leeflang (trainer bij de Luisterlijn in Tilburg).