Ik probeerde te begrijpen wat mijn dochter bedoelde, ik dacht ook dat ik daar aardig in slaagde, maar zij dacht daar kennelijk anders over. "Sorry", zei ik."Dan begrijp ik niet wat je bedoelt..." "Ja, maar ik weet wat ik bedoel”, reageerde ze. We schoten allebei in de lach en sindsdien is deze zinsnede een begrip geworden tussen ons. Het was een ear-opener voor mij, dat ik niet alles hoeft te begrijpen om goed te kunnen luisteren.
Je hoeft niet alles te begrijpen
Onze behoefte om precies te willen of denken te begrijpen kan een goed gesprek in de weg zitten. Natuurlijk moet je de grote lijnen van iemands verhaal wel begrijpen, in de zin van ‘volgen waar iemand het over heeft’. Anders kan iemand net zo goed tegen een lantaarnpaal aan gaan praten, maar je hoeft niet álles te begrijpen.
Ken je die reacties?
- “Ik begrijp het.”
- “Dat kan ik me voorstellen.”
Soms zijn deze reacties heel frustrerend voor de ontvanger. Want, wie zegt dat jij het echt begrijpt? Weet jij écht wat de ander doormaakt en hoe hij of zij zich voelt? Kun je je het wel echt voorstellen hoe het voor de ander is?
Gesprekstip
Een tip kan zijn om deze zin iets langer te maken. Bijvoorbeeld:
- “Ik begrijp dat dit voor jou…(verwoord het gevoel van de ander)”,
- “Ik kan me voorstellen dat dit voor jou…”
- “Ik denk te horen dat dit voor jou…, klopt dat?”.
Daarmee blijft je weg uit de aanname dat jij precies weet hoe het is om in de schoenen van de ander te staan. Maar je kunt natuurlijk ook prima zeggen: “Ik kan me niet voorstellen hoe lastig, verdrietig, …?, dit voor je moet zijn.” Vooral het teruggeven van iemands gevoel maakt dat de ander zich gehoord voelt. Daarmee geef je erkenning aan de ander… hij (of zij) weet immers precies wat hij bedoelt.
